11 december

Vanochtend zijn we vroeg opgestaan om de laatste dingen in de koffers te pakken en de camper inleverklaar te maken. Tussen acht en half negen waren we startklaar. Koffers gepakt, camper uitgeruimd en soort van schoongemaakt, alle tanks geleegd of gevuld. Op naar Christchurch..

Echt een vroege zondagochtend: geen hond op de weg dus we schoten prima op. Volgens afspraak nog even de brandstoftank gevuld vlakbij het afleveradres. Rond 10 uur waren we bij Apollo. Net op de valreep voor we het land verlaten komen we dan toch een niet-vriendelijke Nieuw-Zeelander tegen. De eerste. Het is de dame die onze camper in moet nemen. Ze is kort op het onbeleefde af en jaagt ons zo ongeveer door de inleverprocedure heen. Bij vragen of opmerkingen van onze kant neemt ze niet de moeite om ons aan te kijken en reageert amper. Dat ze niet alleen tegen de klanten zo doet blijkt als ze de collega die ons naar ons hotel zal brengen zo ongeveer afsnauwt. En het hoogseizoen is nog niet eens begonnen:-). Enfin we staan dus snel weer buiten. Afgezien van de stukgereden linkerkant van de linkerspiegel werd alles oke bevonden.

In het hotel geven we alvast de bagage af en gaan dan nog wat van Christchurch bekijken. We nemen de bus naar het centrum en vinden een leuke plek aan het water om te lunchen. Omdat dit vlakbij de Botanische tuinen is, gaan we daar ook even kijken. Bijzonder mooi park met hele grote bomen (al zijn het geen Kauri's ;-)) en een mooie rozentuin. Eigenlijk hebben we niet echt de puf om er een hele sightseeing van te maken en besluiten om via het centrum terug te lopen naar het busstation. Zo ongeveer het hele centrum is 'under construction'. Wat een schade heeft deze stad geleden door de aardbevingen..  Aan de ene kant goed om te zien dat het herstel voortvarend wordt opgepakt maar er moet zoveel gedaan worden dat veel gebouwen nog niet verder zijn dan in afwachting van de werkzaamheden: zwaarbeschadigd en aan alle kanten gestut. Toch wel een deprimerend gezicht.  

Terug in het hotel worden we direct als Nederlanders herkend door iemand van het personeel. Een Nederlander die ons met een onvervalst Brabants accent aanspreekt:-)). Hij woont al 38 jaar hier en is met een NieuwZeelandse getrouwd. Dit is niet te horen aan zijn zuivere Brabants. Grappig hoe we toch steeds van oorsprong Nederlandse mensen tegenkomen deze reis.

We eten zo even n hapje in het hotel en gaan weer vroeg naar bed: om 04.00 u inchecken.